Usuwanie ósemek

Trzecie trzonowce człowieka, potocznie zwane zębami mądrości lub ósemkami, znajdują się z tyłu, po prawej i lewej stronie szczęki oraz żuchwy. Są to narządy szczątkowe, czyli takie, które zatraciły swoją pierwotną funkcję. Zazwyczaj wyrzynają się między 17 a 21 rokiem życia.

Z jakich powodów usuwa się trzecie zęby trzonowe?

Ósemki usuwa się z kilku różnych przyczyn, zazwyczaj ze względu na to, że są nietrwałe i wielokrotnie wyrzynają się częściowo lub pod nieprawidłowym kątem, powodując dyskomfort i ból. W pewnych przypadkach ósemki nie mieszczą się w szczęce i naciskają na inne zęby, co po jakimś czasie może prowadzić do powstawania poważnych wad zgryzu.

Ze względu na umiejscowienie w jamie ustnej są narażone na powstawanie próchnicy, gdyż trudno jest wyczyścić je szczoteczką. Sprzyja to zbieraniu się na nich pokarmu i bakterii, które mogą przenieść się na inne zęby.

Jak wygląda usuwanie ósemek?

Operacja może być refundowana przez NFZ lub wykonywana prywatnie. Czasem potrzebne jest zdjęcie rentgenowskie, które pozwoli dentyście określić wielkość zęba i rozmieszczenie korzeni. Niekiedy należy wykonać badania krwi, w celu wykluczenia problemów z krzepliwością.

Operacja zazwyczaj odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Sporadycznie zabieg przeprowadza się pod narkozą, zwłaszcza gdy usuwa się kilka zębów podczas jednej wizyty. Taki sposób stosuje się także, gdy pacjent cierpi na silną dentofobię lub jest uczulony na leki używane do wykonywania znieczulenia miejscowego.

W zależności od przypadku przebieg zabiegu może się różnić. Prawidłowo i w całości wyrżnięty ząb wyjmuje bez naruszania kości lub błony śluzowej, a potem zakłada szwy. Dzięki nim zmniejsza się krwawienie, rana się nie rozchodzi i szybciej goi.

Przeciwwskazania do zabiegu

Usuwanie ósemek to zabieg chirurgiczny, który przeprowadza się dość często, u znacznej liczny pacjentów. Jednakże istnieją przypadki, gdy nie jest on wskazany, oraz czynniki, które zwiększają ryzyko komplikacji po wykonanym zabiegu. Do przeciwwskazań uniemożliwiających lub utrudniających usunięcie ósemek należą m.in. szczękościsk oraz choroby takie, jak:

• białaczka,
• padaczka,
• skaza krwotoczna,
• hemofilia,
• niektóre choroby zakaźne,
• nadczynność tarczycy,
• wrzodziejące zapalenie błony śluzowej oraz jamy ustnej,
• opryszczka.

Odradza się zabieg także, gdy pacjent ma niedobory żelaza oraz hemoglobiny lub gdy niedawno przebył zawał mięśnia sercowego. Nie należy usuwać ósemek również w takcie pierwszego trymestru ciąży (najlepiej odłożyć zabieg na czas po porodzie) lub wtedy, gdy ząb znajduje się przy zmianach nowotworowych lub w naczyniu krwionośnym. Ekstrakcja nie powinna się odbyć również, gdy pacjent cierpi na choroby wątroby lub nerek.

Ze względu na dużą liczbę przeciwwskazań bezwzględnych oraz względnych należy skonsultować się z lekarzem, a także udzielać wyczerpujących odpowiedzi podczas wywiadu.

Przygotowanie do zabiegu

Przed usunięciem ósemek warto zjeść sycący posiłek, ale nie bezpośrednio przed zabiegiem. Najlepiej, aby spożyć posiłek kilka godzin przed godziną planowanej ekstrakcji zęba. Około 2 godziny po skończonym zabiegu niewskazane jest przyjmowanie pokarmów oraz napojów. Bezpośrednio przed ekstrakcją nie zaleca się spożywania posiłków, można jednak pić, ale tylko niegazowaną wodę.

Należy zadbać również o higienę jamy ustnej, tzn. prawidłowe umycie zębów, nitkowanie ich oraz przepłukanie ust odpowiednim płynem.

Dodatkowe informacje dotyczące usuwania ósemek

Najlepiej zaplanować zabieg tak, by przez kolejne dwa lub trzy dni móc odpocząć lub nie wykonywać ciężkich prac. Najlepiej ograniczyć także aktywność fizyczną. Kobietom zaleca się zaplanowanie ekstrakcji zęba w konkretnym momencie cyklu. Zabieg nie powinien odbywać się około dwa dni przed miesiączką ani na jej początku.

Rekonwalescencja po usunięciu ósemek

Po usunięciu ósemek, przez około tydzień, należy:

• ograniczyć spożywanie pokarmów twardych,
• zrezygnować z alkoholu i napojów zawierających kofeinę,
• nie palić wyrobów tytoniowych,
• ssać kostki lodu lub przykładać chłodne okłady do zewnętrznej strony policzka,
• zgłosić się do dentysty, gdy pojawi się temperatura, a obrzęk i ból nie ustąpią.