Ekstrakcja zęba

W przypadku braku możliwości leczenia zęba, konieczna jest jego ekstrakcja, czyli chirurgiczne usunięcie z zębodołu za pomocą kleszczy bądź też innych narzędzi stomatologicznych. Usunięcie zęba zazwyczaj traktowane jest jako ostateczność w przypadku, gdy nie ma innych możliwości jego ratunku. Wskazaniem do ekstrakcji są:

• stany chorobowe przyzębia,

• niedrożność kanałów,

• zęby zatrzymane,

• złamanie zęba wielokorzeniowego,

• znaczne rozchwianie zębów,

• podłużne lub skośne złamanie korzenia zęba,

• wskazania związane z leczeniem ortodontycznym.

Ekstrakcja zęba wykonywana jest zazwyczaj w miejscowym znieczuleniu. Przed zabiegiem konieczna jest konsultacja stomatologiczna oraz wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (zazwyczaj pantomogramu). Lekarz na podstawie badań oraz przeprowadzonego badania kwalifikuje pacjenta do zabiegu. Ekstrakcji nie można bowiem wykonać u każdego pacjenta. Przeciwwskazaniem bezwzględnym jest ząb znajdujący się w naczyniaku krwionośnym lub w guzie nowotworowym (bądź w jego pobliżu). Istnieją również przeciwwskazania względne takie jak opryszczka, szczękościsk, trwająca miesiączka, białaczka, anemia, nadczynność tarczycy i wiele innych schorzeń.

Usunięcie zęba – przebieg

Zabieg, którym jest ekstrakcja zęba, składa się z kilku etapów, które mogą nieznacznie różnić się w zależności od danego przypadku.

Na początku lekarz aplikuje znieczulenie miejscowe, najczęściej w formie zastrzyku. Następnie następuje zerwanie ozębnej, czyli tkanki wypełniającej przestrzeń między cementem korzeniowym a kością wyrostka zębodołowego. Po tej czynności lekarz – za pomocą specjalnych narzędzi, kleszczy stomatologicznych – odchyla ząb w zębodole, od jego naturalnej osi i osi uzębienia, aby oddzielić go od kości. Ta czynność sprawia, że ząb jest poluzowany i można go wyciągnąć z zębodołu. W niektórych przypadkach ząb, przed wyciągnięciem, dzieli się na mniejsze części.

Po usunięciu zęba lekarz przystępuje do oczyszczenia miejsca zabiegu, tzn. usuwa ewentualne fragmenty kości lub pozostałości rozkruszonego zęba. Następnie stomatolog tamuje krwawienie za pomocą opatrunku, tamponu stomatologicznego, którego nie usuwa się przez około 20 minut. Przez ten czas pacjent musi go zagryzać. Jest to ważny etap, gdyż dzięki temu na miejscu usuniętego zęba ma wytworzyć się skrzep.

Chirurgiczna ekstrakcja zęba

W bardziej skomplikowanych przypadkach niezbędna jest interwencja chirurga. Zabieg chirurgicznego usunięcia zęba ma nieco inny przebieg. Różnica polega przede wszystkim na nacięciu dziąsła przed oddzieleniem zęba od tkanek oraz kości. Ze względu na wcześniejsze rozcięcie dziąsła, po zabiegu zakłada się szwy. Te zaś zdejmuje się po min. 7 dniach. Najczęściej chirurgiczne usunięcie zębów stosuje się podczas ekstrakcji tzw. zębów mądrości, czyli trzecich zębów trzonowych.

Ewentualne powikłania po ekstrakcji zęba

Po zabiegu należy bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza. Jednakże, mimo przestrzegania zaleceń, mogą wystąpić powikłania, które należy każdorazowo skonsultować ze stomatologiem. Do najczęstszych powikłań zalicza się:

• suchy zębodół,
• przedłużające się krwawienie,
• zapalenie zębodołu,
• szczękościsk.

Do rzadszych powikłań występujących po ekstrakcji, które mogą oznaczać poważniejsze komplikacje, należą:

• przedłużający się ból,
• gorączka,
• dreszcze.

Zalecenia pozabiegowe

Po zabiegu lekarz umieszcza specjalny tampon w miejscu usuniętego zęba. To opatrunek, którego zadaniem jest zahamowanie krwawienia po ekstrakcji. Bardzo ważne jest, by nie usuwać go przez około 30 minut od zabiegu, co pozwoli na uformowanie się skrzepu w zębodole. Należy również pamiętać o:

• zrezygnowaniu z jedzenia i picia przez kilka godzin po ekstrakcji,
• odstawieniu alkoholu i nikotyny na minimum 24 godziny (a najlepiej na kilka dni),
• ograniczeniu aktywności fizycznej przez kilka dni,
• zrezygnowaniu z gorących napojów i posiłków przez kilka dni,
• unikaniu picia napojów przez słomki (zasysane powietrze mogłoby uszkodzić wytworzony skrzep),
• szczególnym dbaniu o higienę jamy ustnej (z uwzględnieniem delikatnego traktowania miejsca objętego zabiegiem, należy również unikać płukania ust przez kilka dni po ekstrakcji).

Szczegółowe zalecenia zostaną przekazane pacjentowi w gabinecie. Należy również pamiętać, że gdy znieczulenie przestanie działać, może pojawić się ból. Można go załagodzić, zażywając środki przeciwbólowe dostępne bez recepty.